Column Gollem Gollem
Ik viel net uit bed en vond in ons vakantiehuis de volkskrant op de deurmat. Op pagina V15 staat: Hobbit stopt met Gollem, eh pardon, Holleeder stopt met column.
Dat is ook wat! Ik heb nog niet een van zijn columns gelezen en hij stopt er al weer mee. Blijkt dat ie al 26 week voor de Nieuwe Revu schreef á 2000 euro per column, overigens ging dat geld rechtstreeks naar justitie. Met andere woorden, Nieuwe Revu heeft 52000 euro betaald aan justitie, met als tussenpersoon de ex-crimineel Holleeder. “Bruto of netto?” vraag ik me dan af. Overigens: een stukje verder in de krant lees ik een amuserende column van Zijkshoorn, eh pardon, Dijkshoorn.
Nu moet ik even iets opbiechten. Geen grote fraude of sieradendiefstal, of moord. Iets veel kleiners.
Het begon bij de wisseling van klas 4 naar 5, een nieuwe meester! Meester Niemeijer. Hij was al berucht vanwege zijn fantastische vertellingen! Meester las elk jaar aan zijn nieuwe klas hetzelfde boek voor, De Holleeder, eh ik bedoel natuurlijk De Hobbit!
Ook al was het verhaal door hem al duizend keer gelezen, elk jaar las hij het werkelijk voor alsof het 3D was. Zo sloeg hij een keer tijdens het voorlezen een rij ringen van een ringbandmap compleet plat terwijl hij een woeste trol nadeed. En hij kon ook fantastisch de rare keelgeluiden van Sméagol nadoen: gollem gollem. Het maakte mij dus nieuwsgierig naar meer boeken van die schrijver; Tolkien.
29 jaar geleden was er nog een bieb in Meeden en daar las ik stiekem de eerste paar hoofdstukken van In de ban van de Ring. De bibliothecaris kreeg het door maar ipv mij weg te sturen bij die boekenkast mocht ik het boek lenen. En zo las ik op mijn gemak thuis 3 x dat boek door.
Dat ik eigenlijk nog te jong voor dat fantasieboek was heb ik nooit begrepen, de saaie passages (bijv begin tweede deel) sloeg ik over of las ik zeer vluchtig en de leuke en spannende passages las ik met plezier nog eens. Het leek hier en daar wel wat op dat christelijke boek dat we in de kerk lazen, maar dat boek vond ik veel enger, want daar werden (en worden) echte oorlogen om gevoerd. En ik had een blindelings vertrouwen in het verhaal van Tolkien, het zou goedkomen met de hoofdpersonen. Als ik het echt even niet meer wist, dan bladerde ik even snel vooruit om tot de conclusie te komen dat Gollem uiteindelijk zelf de ring vernietigde.
Ik kende lange tijd Sméagol dus ook slechts bij zijn bijnaam Gollem, een klank die ik ook nu nog steeds verwar met Column. En zo las ik vandaag ineens dat Hobbit Sméagol stopt met columns schrijven. Hij gaat zich weer toeleggen op het moorden van familie om op die manier sieraden te bemachtigen. Ik schraap ff mijn keel. Column. Column.